уторак, 29. новембар 2011.

ОРАО - Ђура Јакшић

Близо до неба гора је чарна,
Не треба орлу тек један лет,
Само да пусти крила немарна
Презро је давно презрени свет.

По тамној магли тешког вихора
Неће на земљу ни небо, хол!
Небо му с` чини да пасти мора,
А пуста земља сам један бол.

Тихо се вије, облаке гони,
Презирућ гледа у сунчан зрак...
Стреловит после на земљу рони
И крвљу капље земаљски мрак.

(1858)

Нема коментара:

Постави коментар