Сеоца бедна, запуштена...
Оскудна сва природа...
О земљо моја напаћена!
Земљо рускога народа.
Још горди поглед странца једног
Ни осетио није:
Сјај који испод голог, бедног
Лика се твога крије.
Мајко насушног нам хлеба,
Под крстом твога доба,
Благосиљо те владар неба,
Видећ те као роба.
Нема коментара:
Постави коментар